Cotopaxi-Quito-Amazone-Otavalo-Tulcàn

Cotopaxi
Donderdag 01-11-2018
Paardrijden door de omgeving, pfw, best spannend! Samen met een aantal andere gingen we op pad. De groep bestond uit veel Nederlanders, zo zagen we ze bijna niet en zo waren "wij" in de meerderheid. Ook wel even lekker, even je eigen taal spreken.
De paarden werden onder een ieder verdeeld. Gelukkig vroegen ze wel of je ervaring had, want op basis daarvan kreeg je een paard. Babs kreeg dus een omaatje, heerlijk rustig, geen gekkigheid. Weigerde zelfs over een slootje te springen, gelukkig deed ze het met een beetje hulp toch. Jim had een pittig paard. Zelfs zo pittig dat hij steeds zijn paard moest terug houden, want loslaten betekende volop galopperen. En het beestje wilde alleen maar voorop rijden. Maar Jim was in zijn hum en kon hem prima aan. Iedereen was onder de indruk van zijn rij kunsten en de gids blij dat Jim dit paard had en niet iemand anders. Wij waren er ook blij mee, veel te veel pit voor een ontspannen dagje rijden.
Na het rijden hebben we vooral aan ontspanning gedaan. Jacuzzi in, even een uurtje slapen, een boek lezen, yatzee spelen. Prima om op deze manier even te relaxen.

Vrijdag 02-11-2018
Vroeg uit de veren want we gingen een hike maken naar de top van een van de bergen uit de omgeving, zo’n 4200 meter. Het was een heerlijke hike. Flinke klimmen werden afgewisseld met vlakke gedeeltes en op de route terug alleen maar dalen. Onderweg zijn we door mooie stukken bos gekomen. Stukken waarvan je dacht ik zit nu op een filmset, zo prachtig! En het uitzicht op de top was fenomenaal, wat wijds! Daar hebben we ook iets gegeten, dus extra tijd om te genieten.
Toen we terug liepen sloeg het weer ineens om, met bakken kwam het uit de lucht. Dus dat werd nog 2uur wandelen in de regen. Gelukkig boden onze regenjassen wat droogte, zodat we niet helemaal zeiknat waren. Terug bij de accommodatie was er geen tijd meer om te douche, want de lunch stond al klaar en daarna was het meteen door met de bus terug naar Quito. Gelukkig waren onze shirts droog en onze broeken snel drogend, dat scheelde! In de bus maar verder opdrogen en de rit duurde 2 uurtjes, was te overzien!

Zaterdag 03-11-2018
Niet veel doen, dat was het! Even de was regelen en overal langs gaan om een tour naar de Amazone te boeken. De tour naar de Amazone was nog wel een dingetje, we sloegen stijl achterover van de prijzen. Wij dachten we regelen het anders zelf wel, maar dit veranderde niets aan de kosten. Het was nu eenmaal een prijzige onderneming. Dan maar gaan voor de makkelijke weg, alles laten regelen, ook wel lekker. Even niets zelf moeten uitzoeken qua vervoer enz. Maar gewoon alles laten voorrijden. Nadat we onze hartverzakking hadden overleefd en geaccepteerd hadden we vooral gerelaxt. Eten op de locale markt, wat lezen, dagboek schrijven, tv kijken, samen kletsen, wat wandelen. Helemaal heerlijk!

Zondag 04-11-2018
Laatste dag niksen en voorbereiden op de Amazone, we gingen met een nachtbus, dus moesten nog een dagje doorbrengen in Quito. Prima, want dit soort dagen zaten er nog wel meer aan te komen. Soms ook goed, want anders is het alleen maar doorgaan en zo nemen we de tijd om dingen te laten landen.
Na onze luie dag werden we om 23.00uur opgehaald door de bus. Yes! Een nieuw avontuur, de jungle in!

Maandag 05-11-2018
Na ruim 12 uur reizen kwamen we aan bij de oever van een rivier die ons na onze lodge zal leiden. Voordat we de rivier op gingen maakten we kennis met onze gids en groep waar we de aankomende 5 dagen mee zouden spenderen. Na de kennismaking en lunch ging ons ‘Jungle Book’ avontuur dan eindelijk beginnen.
De tocht met de boot zou 2 uur in beslag nemen, maar dat werd al snel 3 uur. We zagen fantastische dieren onderweg! Apen, papegaaien, zoveel verschillende vogels, vleermuizen, noem maar op. Het was geweldig! En de natuur erbij maakte het jungle plaatje echt compleet.
Aangekomen bij de lodge ging ons hartje even wat sneller kloppen, houten hutjes op palen met een palmbladeren dak, midden in de jungle. Na het installeren was het tijd voor een kleine powernap, want we zouden snel weer met de boot vertrekken om de zonsondergang te bekijken en wat nacht dieren te spotten. Verschillende vogels kwamen weer voorbij en nu waren ook de kaaimannen voor ons te zien. Wat een mooie beesten!
Bij terugkomst werd er ons een heerlijk diner geserveerd en daarna was het rond 22.00uur slapen, want we zouden alle energie weer nodig hebben de volgende dag.

Dinsdag 06-12-2018
Vol energie en gezonde spanning stonden we op! Klaar voor deze nieuwe dag! We hebben in de ochtend een wandeling gemaakt door de jungle. Wat was het warm! Pfw! Echt een tropisch klam, zweterig klimaat, maar wat kon ons dat schelen, de omgeving maakte zoveel goed. We hebben tijdens onze wandeling geweldige dingen gezien. Zelfs zeer zeldzame papegaaien, onze gids werd helemaal gek. Groen met gele, blijkbaar waren deze maar 3x per jaar te zien. We hadden ook erg veel geluk met onze gids, een doorgewinterde Amazone kenner, een wandelende Amazone encyclopedie, die ons met zijn manchetta van de gebaande paden liet afgaan, zodat we nog dieper in de jungle kwamen en nog meer bijzonders zagen. Verder zijn we tijdens onze wandeling nog verrast met een prachtige toekan en spechten. Wat een fantastische start van de dag.
Bij terugkomst was het heerlijk koud af douchen, snel dat zweet eraf! Toen aanschuiven voor de lunch en daarna ruim 2 uur de tijd voor onszelf. Lekker een boekje lezen, genieten van alle geluiden uit de jungle, wat kletsen, muziekje luisteren, in onze hangmat liggen. Na ons relaxen konden we ook weer totaal ontspannen de boot op. Bij Babs gierende de adrenaline door haar lijf, want ze zouden eindelijk opzoek gaan naar de roze dolfijn. De gids vertelde wel dat dit erg lastig was, want de overgang naar het droge seizoen kwam eraan en dat betekende laag water in de rivieren.
Maar ineens kwamen er wat cirkels in het water, daar waren ze! Gelukt, zelfs 3 stuks! En we waren er helemaal alleen dus dat gaf extra tijd om te genieten.
Onderweg ook nog een soort boom rat/stinkdier gezien, zat heerlijk in zijn holletje in de boom. En wow! Wat had onze gids een fantastische oren en ogen, hij vond de meest bijzondere dieren. Op de weg terug naar de lodge nog heerlijk gezwommen in de rivier, tussen de kaaimannen en piranha’s (geen zorgen was veilig). Echt even het gevoel van WIEHOE, ZWEMMEN IN DE AMAZONE!
Aangekomen bij de lodge was het weer heerlijk douchen (gewoonte om dat hier na iedere activiteit te doen en het was ook wel nodig).
Daarna hebben we het avondprogramma nog gevuld met een nachtwandeling. Geweldig weer! Vooral heel veel verschillende spinnen gezien en wat waren ze groot. Met als kers op de taart een aantal turantelaars.

Woensdag 07-11-18
Om 06.00uur ging de wekker, want we zouden met de boot op pad gaan. Het regende alleen pijpenstelen, dus besloten wij om dit onderdeel te skippen. Nog geen minuut later kwam onze gids zelf vertellen dat het niet doorging. Gelukkig, voelden wij ons ook meteen minder schuldig.
Gelukkig klaarde het in de begin van de ochtend op. Erg fijn, want we gingen vandaag de gehele dag weg. We gingen een bezoek brengen aan een dorpje wat bestond uit zo’n 60 inwoners midden in jungle. Toen wij bij de familie kwamen liet de vrouw des huizes zien wat zij allemaal deed om aan voedsel te komen. Zij beheerde voornamelijk het land en dit was groot, ongelofelijk. Verschillende bananen soorten groeide er, maar ook aardappel soorten, diverse vruchten en groentes. Alles gebeurde nog met de hand en ze lieten de natuur ook vaak gewoon het werk doen. De vrouw heeft voor ons een brood gebakken van cassave, wat we tijdens de lunch konden eten, heerlijk!
Na dit bezoek gingen we nog snel langs een schooltje, de leerlingen hadden al vrij, want de kinderen gaan hier tot 13.00uur naar school. De school was sportveld op beton getekend met tribune’s er omheen. Alle kinderen samen in de ‘sportzaal’ waar ze les kregen van 2 docenten. In eerste instantie denk je dan, goh sneu, maar het is dat deze kinderen naar school moeten en het qua taal ontwikkeling goed voor ze is. Alleen het echte leren doen ze in de jungle zelf. Ze leren van hun (groot)ouders hoe ze moeten boeren in de jungle, wat wel en niet gevaarlijk is, hoe ze huizen bouwen, hoe ze koken, noem maar op. Toen we het zelf op deze manier gingen bekijken begrepen we alles beter. We hebben de dag afgesloten met een bezoek aan de Shamaan, de dokter uit de jungle. Hij heeft ons verteld hoe zij de medicijnen uit de natuur halen. Daarnaast heeft hij nog een ritueel laten zien. Babs mocht gaan zitten als proefkonijn en liet haar ervaren hoe hij alle negatieve gevoelens uit haar haalde. Dit deed hij met zang gebeden, zwaaien van bladeren en zijn belletjes die aan zijn kettingen hingen ziet hij rinkelen. Erg indrukwekkend om mee te maken, maar de lach moest soms ook onderdrukt worden. Je moet er namelijk wel echt in geloven.
Tijdens onze boottocht naar al onze bezoeken toe hebben we ook nog een van de meest bijzondere apensoorten mogen spotten. Het kleinste aapje ter wereld, niet groter dan een vinger en niet zwaarder dan 150gr. Weer echt een wauw moment!

Donderdag 08-11-2018
Vanmorgen wel om 06.00 vertrokken met de boot. We waren nog maar net onderweg toen onze gids werd aangesproken door een andere gids. Ineens was het omdraaien en met volle vaart de andere kant op. Wij vroegen nieuwsgierig wat er aan de hand was. Er bleek een wilde kat gesignaleerd te zijn onder een andere lodge. De kat had daar blijkbaar beschutting gezocht, zodat ze kon gaan werpen. Het bleek heel erg bijzonder, want dit dier zag je eigenlijk nooit. Dus vol adrenaline gingen we die kant op. Toen we het beest zagen was het net een kleine panter, wauw! Wat gaaf! Daar een tijdje genoten van het beestje en geprobeerd een foto te maken, maar dat was erg lastig, want het had zich goed ver weg in het donker verstopt.
Na dit avontuur gingen terug naar de lodge. Onze gids was helemaal door het dolle, zijn dag kon niet meer stuk en zijn glimlach verdween niet meer van zijn gezicht.
Het volgende onderdeel dat op de planning stond was kanoën. Toen we op onze startplek waren afgezet door de kapitein begonnen we fanatiek en vol energie aan het kanoën. We gingen naar een meertje waar het verboden wat voor motorboten, dus heerlijk rustig!
We genoten van het wijdse gevoel wat het meer je gaf, prachtig! En ineens konden we niet meer verder, bam, vast. Doordat het regenseizoen langzaam voorbij was begon het waterpeil te zakken, dus ook in dit meer. We zaten flink vast in de modder, onze gids zei door duwen, want de kano glijdt wel door de modder heen. Nou echt niet. We hebben we een uur zitten wroeten om weg te komen. Het lukte niet en we mochten de kano ook niet uitstappen om hem los te trekken. Er zaten namelijk zwarte kaaimannen, die konden zich blijkbaar diep in de modder graven en als we hier op gingen staan zouden we een groter probleem. Na lang proberen kwamen we bij een stukje gras en aan de andere kant van dit gras lag de diepe vaargeul. Dus over het gras dan maar en zo min mogelijk door de modder in het water. Toen we eruit waren peddels neer op het gras om de kano naar de andere kant te trekken. Mooi, gelukt! Nu konden we terug, helaas begon het ook nog kei hard te regenen. Jim had totaal geen zin meer en had er tabak van. Babs kwam niet meer bij van het lachen en genoot van al het gehannes. Heerlijk avontuur weer! Het was nog 2 uur terug paddelen, dus daar gingen we! Niets geen dieren meer spotten in rechte lijn terug.
Bij de lodge aangekomen hadden we de middag heerlijk vrij, niets op het programma, chillen en genieten.
Toen het donker werd hebben we nog een laatste wandeling gemaakt door de jungle. Geen nieuwe dieren meer gespot, maar onwijs genoten!

Vrijdag 09-11-2018
Nee he! Tas pakken! Beide geen zin om te gaan. Het was zo heerlijk en een fantastisch plek. Maar goed aan ieder avontuur komt een einde! Gelukkig hadden we nog een boottocht van 2 uur voor de boeg, dus nog tijd om te genieten. Tijdens de weg terug nog apen gezien en een slang! Jim helemaal blij! Hij kond zijn wensenlijstje nu helemaal afvinken.
Rond 12.00uur kwamen we weer aan op het vaste land. Nu hadden we nog een reis van zo’n 9 uur voor de boeg. Onderweg wat gelezen, geslapen, naar buiten gekeken, geschreven en samen gekletst.
We waren er samen over uit! Een nieuw hoogte puntje van de reis!

Otavalo
Zaterdag 10-11-2018
Vandaag zijn we richting Otavalo gegaan. In dit dorp bevindt zich de grootste buiten markt van Zuid-Amerika. Heerlijk hier de hele middag rond gelopen. Wat souvenirs gekocht. Gelukkig krijgen we in december bezoek van de moeder van Jim, kan daarna de eerste lading mee terug richting Nederland. Pfw! We vergeten soms bij alles was we zien dat we er 10 maanden mee moeten sjouwen, maar we is zoveel moois hier te vinden.

Tulcàn
Zondag 11-11-2018
We zijn nu in het dorpje dat pal tegen de grens van Colombia ligt. Hier blijven was de planning, maar een eigenwijze Babs wilde toch vandaag de grens nog over. Jim was er niet zo gerust over. Wat als we bij de grens staan het duurt lang en het wordt donker. Het was immers al 15.30uur. Babs vond het allemaal onzin en vond dat het gewoon kon. De aanhouder wint! Dus de grens toch over! En wat hadden we een mazzel met een uur was alles geregeld, het was helemaal niet druk. We zijn in Colombia! Yes!