Nicaragua en Honduras

Nicaragua
San Juan del Sur - Granada - Leon

San Juan del Sur
Woensdag 09-01-2019
Vroeg vertrokken naar de grensovergang Costa Rica-Nicaragua. De busrit verliep prima! En de stempels uit en in waren zo gehaald. Wel moesten ze even een paar keer kijken naar de uit Costa Rica stempel van Babs. Even overleg of deze acceptabel was, omdat de douane er 2 over elkaar heen had gezet. Maar gelukkig we konden door. Toen we de grens van Nicaragua over waren vlogen de mensen op ons af om een taxi aan te bieden. Zo erg hadden we het nog nergens meegemaakt. Maar wij kozen voor de lokale bus, deze rit verliep prima! Laatste stukje nog de taxi in, richting hotel. Toen we aankwamen waren wij in de zevende hemel, heerlijke luxe. Hier waren we ook wel even aan toe. Een paar dagen echt niks doen, uitslapen en aan het zwembad liggen.

Donderdag 10-01-2019
Een heerlijk ontbijt, wat een verwennerij. Jim moest wel even wennen al alle heatlhy stuff and vibe. Maar gelukkig went alles snel. Vandaag een dagje niksen, heerlijk aan het zwembad gelegen. Eind van de middag hebben we ons naar het stadje laten brengen. Hier hebben we op het strand genoten van een prachtige zonsondergang. De avond hebben we doorgebracht in verschillende tentjes. Lekker wat eten, borrelen en goede gesprekken. Heerlijke ontspannen dagen zo!

Vrijdag 11-01-2019
Luieren, luieren en nog eens luieren. Geïnstalleerd aan het zwembad, met een goed boek en prachtig uitzicht. Verder hebben we niets gedaan vandaag. Alle vermoeidheid kwam eruit. Dan merken we wel dat reizen ook heel veel energie van je vraagt en we soms momenten van niks doen moeten pakken.

Granada
Zaterdag 12-01-2019
Doorreizen naar Granada. Waar de meeste toeristen zeggen pak toch een rechtstreekse shuttle zeggen wij nee, deze afstand is prima met lokaal vervoer te doen. Dus weer de chickenbus in. Heerlijk weer tussen de lokale mensen. De reis verliep snel, nergens moeten wachten op een bus, alles sloot perfect aan.
Rond lunchtijd kwamen we aan. En toen merkte we pas echt hoeveel impact de gevechten tussen burgers en overheid hebben gehad op het leven hier. De mooie kleurrijke stad was redelijk stil. Veel restaurants en hotels zaten dicht. Dus veel gesloten gebouwen en weinig toeristen te bekennen. Dit was even schakelen, maar maakte voor ons de stad niet minder mooi. We besefte ons wel dat het er echt hard aan toe is gegaan en dat het erger was dan wij dachten. Dus het enige wat we konden doen is blijven en op deze manier de lokale mensen ondersteunen.
Toen we geïnstalleerd waren zijn we wat gaan lunchen bij een lokaal tentje. En gaan wandelen door het stadje.
Eind van de dag zijn we opgehaald om een bezoek te brengen aan de Masaya vulkaan. Een actieve vulkaan waar de lava stromingen echt zichtbaar waren. Wauw geweldig om te zien! Zo indrukwekkend! We konden alleen niet te lang boven blijven, want de zwavelgassen waren niet echt heel prettig.

Zondag 13-01-2019
We werden in de loop van de ochtend opgehaald om een dagje te vertoeven aan een kratermeer. Een heerlijk strandje op een bijzondere plek. Je had het gevoel alsof je aan zee zat, zo wijds en flinke golven. Samen wat zwemmen en zonnen. Het kajakken hebben we overgeslagen, want er stond een flinke wind en we hadden geen zin om ons in het zweet te werken.
Eind van de middag werden we weer opgehaald, terug richting hostel.

Léon
Maandag 14-01-2019
Vroeg vertrokken naar onze volgende plek, Léon. Deze stad moest meer bruisend zijn dan Granada, dus wij zijn benieuwd. Het bussen verliep weer vlot. Aangekomen in Léon stonden er allemaal mannen met een soort ‘bakfietsen’ klaar om je naar het hostel te brengen. Wij hadden zelf zoiets, dit gaan we echt niet doen, iemand voor ons laten fietsen. Voelden voor ons een beetje als "slavernij". Maar de jongen stond erop ons weg te brengen. Met plaatsvervangende schaamte zijn we ingestapt, ook al bleek dit de normaalste manier van taxi vervoer te zijn.
Bij het hostel aangekomen bleken wij de enige gasten, ook in Léon was er nog weinig toerisme. Maar het kwam weer wat op gang. Dus wij waren benieuwd wat de stad ons zal brengen. De rest van de dag hebben we wat rondgewandeld in de stad.

Dinsdag 15-01-2019
Van een vulkaan af sleeën dat stond op de planning van vandaag. Met een gids zijn wij vertrokken naar ‘de zwarte vulkaan’. Een enorme zwarte zandberg, prachtig om te zien! Voordat we naar beneden konden sleeën moesten we hem nog op. Bepakt liepen we naar boven. Tijdens het wandelen vertelde de gids van alles over de vulkaan, wanneer zijn laatste eruptie was geweest en wat alle kleuren zand te betekenen hadden. Eenmaal boven zijn we eerst naar de krater gewandeld. De gids haalde een bovenste laag van de stenen weg en je voelde de warmte die de vulkaan gaf. Hij vertelde dat er zelfs mensen waren die hier aardappels poften in de aarde. Fantastisch! Toen naar de kant waar wij vanaf zouden gaan, pfw best spannend, want het was behoorlijk steil. Na de uitleg met volle vaart naar beneden, gaaf dat het was! De stenen en het zand zaten overal! Liefst gingen we nog een keer maar helaas dat ging niet. We moesten de auto weer in, want we zouden nog afsluiten met een biertje, dus richting stad. Na het biertje terug naar het hostel om te douche en onze spullen te pakken, want we moesten nog uitchecken. Bij het hostel aangekomen vertelde de eigenaar dat we tot vertrek de kamer konden gebruiken, want hij had het hostel een paar dagen dichtgedaan. Er was iets met de giertank. Dat vonden wij niet erg, want we werden pas om 02.00 opgehaald om te vertrekken naar Honduras. Heerlijk, nog even de kamer kunnen gebruiken!
‘s Middags zijn we naar de basiliek in het centrum geweest, hier helemaal naar boven geklommen het dak op. Prachtig om te zien! Het dak was geheel versierd en wat een uitzicht. En daarna een bezoekje gebracht aan een rooftop bar om te genieten van de zonsondergang. Wat een heerlijke dag, met veel nieuwe indrukken.

Honduras
Utila - La Ceiba - Copán

Utila
Woensdag 16-01-2019
Om 02.00uur werden we opgehaald door een shuttle, want met gewoon busvervoer naar Honduras blijkt niet zo eenvoudig en veilig. We moesten 13 uur reizen. Gelukkig vielen we al snel in slaap. Bij de grens werden we wakker gemaakt en moesten we onze stempels halen, we waren in Honduras! Shuttle weer in en verder slapen. Ergens op de grens Honduras/ El Salvador moesten we overstappen op een nieuwe shuttle, want de ene helft reisde verder naar Guatemala en wij verder naar het noorden. De rit verliep snel, alleen op een gegeven moment kwamen we bij een wegafzetting, hier mochten we niet door. Onze chauffeur stapte uit en zei dat hij toeristen had in de hoop dan door te mogen. Maar voor ons bleef het een nee, terwijl een andere auto wel door mocht. Dus omrijden door de bergen. Daar kwam hij een lokale tegen, deed zijn verhaal en de lokale wist wel een sluiproute. Dus hup die man bij ons de auto in en wees ons de weg. Ja hoor! Paar honderd meter verder omzeilde de chauffeur alle wegafzettingen en konden we snel verder, pfw scheelde een hoop tijd! De rit verliep weer spoedig, tot... nee file! Hup chauffeur er langs op, want hij had toeristen in de auto. Bleek er vooraan een vrachtwagen gekanteld te zijn. Maar deze keer hielp het wel dat wij toeristen in zijn auto zaten, want we konden door van achter naar voor en overal langs, mooi weer verder!
Rond 13.00uur halverwege moesten we nog een keer overstappen en hadden we tijd voor lunch. Daarna snel door naar de veerpont, want om 16.40uur vertrok de laatste. Gelukkig, gehaald!
De oversteek naar Utila ging snel, bij aankomst waren wij erg verbaasd, want er stond iemand op ons te wachten om ons op te halen. Dat hadden wisten wij niet, wat een luxe!
Toen wij ons geïnstalleerd hadden zijn we wat gaan wandelen, helaas niet lang, want het kwam met bakken uit de lucht en dit zou de aankomende 2 dagen zo blijven. Nee!

Donderdag 17-01-2019
Wakker worden met donkere wolken buiten. Een dagje luieren dus, we moesten ons eraan overgeven, het is niet anders. Dus heerlijk in bed een serie kijken. ‘s Middags klaarde het op, snel naar buiten om wat van het eiland te zien en voor Jim een dagje duiken te regelen. Tijdens de lunch zeiden we heel eerlijk tegen elkaar hoe jammer we het vonden van het weer, want dat maakt het of breekt het. Een kleine teleurstelling. Maar goed we kunnen er niets aan veranderen dus gaan er het beste van maken. En maar een nachtje extra geboekt, want zaterdag kwam er weer zon, hopen maar! Na de lunch zijn we een aantal duikscholen afgegaan en heeft Jim een ochtend duiken geregeld. Babs zou meegaan om te snorkelen, maar nu het toch in de ochtend was, was de keus om niet mee te gaan snel gemaakt.

Vrijdag 18-01-2019
Jim vroeg op om te duiken. Babs wat uitslapen, lezen, schrijven en wat sporten. Om 12.00uur Jim ophalen om in de middag nog wat samen te doen. Een ochtendje dingen voor jezelf doen is soms absoluut geen straf, maar juist heerlijk. Even ieder zijn eigen gang gaan. Ook erg belangrijk als je zo lang samen weg bent.
In de middag ergens op straat wat gegeten. Een baleadas, een lokale specialiteit. Soort van pannenkoek gevuld met wat je wilt, vega of vlees. Heerlijk! Ons eten voor de aankomende tijd weer gevonden. We waren zo positief verrast.
Na het eten was het nog even wat boodschappen doen, kaartjes voor de boot terug kopen en toen begon het weer kei hard te regenen. Dus terug naar het appartement en hier samen weer lekker in de relax stand.

Zaterdag 19-01-2019
Woehoe! Zon! Een strak blauwe hemel. Vroeg uit de veren, tassen pakken en richting strand. Genieten van de zee en het geweldige rif! Ergens op een pier hebben we onze snorkel spullen gepakt, want het eiland moest fantastisch rif hebben (Jim had zijn voorproefje met duiken al gehad). Het was niet gelogen, zo dicht aan de kust omgeven door alleen maar rif en prachtige vissen. Blijkt dat om het hele eiland heen een rif ligt, dus waar je ook te water gaat je ziet van alles. De kleuren en vormen waren adembenemend. Dit verklaarde ook waarom het een super populair duik en snorkel eiland is. En van de mooiste riffen van de wereld.
Na ruim een uur in het water te hebben gelegen was het tijd om eruit te gaan. Ergens lunchen en terug naar het appartement, want we wilden ook nog even genieten van ons zwembad. Altijd heerlijk, na de zee nog even het zwembad in. Hier wat relaxen en lezen. Wat een heerlijke dag, de tijd vloog voorbij.

La Ceiba
Zondag 20-01-20190
Om 07.00 uur vertrokken met de veerpont naar het vaste land, La Ceiba, vanuit hier verder met de shuttle naar Copán, dachten we. Babs had al een naar onderbuik gevoel, gaf al aan van let maar op dit gaat mis met de shuttle. Maar om 09.00uur kwam de shuttle aan, dus wij hup erin. Toen vroeg de vrouw, jullie gaan naar Copán, mag ik de reservering zien. Wij alles laten zien en ze begon druk te bellen. In het centrum van La Ceiba stopten we bij hun hostel en gaf ze aan binnen te wachten shuttle kwam. Alleen kwam er geen shuttle, ze waren het helemaal vergeten. Dus boden ze ons een gratis overnachting aan met een tour naar de waterval, oke zeiden wij. Prima oplossing, maar zei moesten dan wel met ons volgende hotel oplossen dat de annuleringskosten niet voor onze rekening waren. Gelukkig was dat ook gelukt. Alles schoof een dagje op. Hup wij de straat op ontbijt en fruit scoren dan maar voor onze tour. Het was even een shock, want we zaten echt in een bijzondere buurt, laten we het daar maar ophouden. Dat was al meteen te merken toen iemand naar ons schreeuwde 'fuck off, out of my country'. Oke dachten we, negeren en door. Toen we alles hadden terug naar het hostel, hier wachten op onze tour. Dit was prachtig een wandeling door de natuur naar een immens grote waterval. De route er naartoe was pittig, er liep geen pad, dus klimmen over de rotsblokken van de rivier naar boven. Of het verantwoord was is een andere vraag, maar het was wauw! Wat een ervaring. Het regende pijpen stelen, maar dat mocht de pret niet drukken. Halverwege kwamen we bij waterval 1. Hier konden we heerlijk zwemmen, nadat we ons hier een tijdje hadden vermaakt gingen we verder. Nog een klein half uurtje verder klimmen en we waren er, een gigantische waterval van wel 40 meter hoog, als het niet hoger was. We waren echt dichtbij, je voelde de kracht van het water, zo sterk. Toen iedereen boven was moesten we alleen nog terug, we konden kiezen tussen dezelfde route terug, klimmend in een uurtje of een makkelijke route terug van ongeveer anderhalf uur. De keuze was snel gemaakt, we gingen voor de makkelijke route. Doorweekt kwamen we allemaal terug bij de auto.
Terug bij het hostel was het snel douchen om op te warmen, omkleden en wat eten. Doordat het zo regende zat alles dicht, straten stonden blank tot je enkels stond je in het water. Dus naar de pizzahut, want deze was wel geopend. Pizza besteld en terug. Op de terugweg werd ons onveilige gevoel weer bevestigd. Een bedelaar achtervolgde ons erg agressief, want we hadden hem niets gegeven. Jim was erg duidelijk, doorlopen en niet omkijken. Op een gegeven moment liep hij weg, wij denken omdat de beveiliger van een winkel een blik wierp toen wij langs kwamen. Gelukkig! Pfw zeiden we tegen elkaar, we waren blij als we hier weg waren. Dit gevoel hebben we nog nooit eerder gehad, zo onveilig. We zijn de rest van de dag het hostel niet meer uit geweest.

Maandag 21-01-2019
Tot 12.00uur was het tijd rekken geblazen, dan kwam onze shuttle ons halen, verder naar Copán. Jim wilde nog even snel de supermarkt in, zodat we wat te drinken hadden in de shuttle. Wederom werd het vervelende gevoel bevestigd qua niet prettig voelen toen er een vrouw zich op straat bijzonder begon te gedragen tegen Jim. Ze begon tegen hem te schreeuwen en toen doen alsof ze een kip was. Achteraf kijk je elkaar en denk je, doe eens normaal, een kip. Alleen op het moment zelf word je er niet gelukkig van. Helaas had onze shuttle ook nog eens 3 uur vertraging. Veel later dan gepland gingen we naar Copán. We kwamen hier pas om 21.30uur aan. Helemaal gebroken dus meteen naar bed.

Copán
Dinsdag 22-01-2019
Hier buiten lopen was heerlijk! Het tegenovergestelde van La Ceiba. De mensen op straat begroeten je vriendelijk en vinden het juist fijn dat je er bent.
In de ochtend hebben we een bezoek gebracht aan de Maya ruïnes. Erg indrukwekkend om te zien, wat konden ze bouwen in die tijd. En iedere tempel had zijn eigen functie, wauw! Naast het genieten van de ruïnes, was het hier ook genieten van de natuur. Met name vogels, gigantische papegaaien, rood/blauw/geel, vlogen zijn twintigen over. Wat een prachtig gezicht. Ook andere bijzondere vogels waren aanwezig, helaas weten we hier de namen niet van.
Na een aantal uurtjes hier rondgewandeld te hebben zijn we terig gegaan naar het dorpje. We moesten onze gebruikelijke souvenirs nog kopen (fotolijstje, armbandje, sleutelhanger en ansichtkaart). Daarnaast ook genoten van het heerlijke knusse stadje. Er was hier verder niets te doen, maar de sfeer was fantastisch!

Woensdag 23-01-2019
Nog even wat rondlopen, want om 12.00uur worden we weer met een shuttle opgehaald. Richting Guatemala! Weer een rit van 7uur voor de boeg. Een nieuw land en nieuwe avonturen! Wij zijn er klaar voor!

Nicaragua en Honduras waren een verrassing in onze reis. En verrast hebben ze ons beide, ieder op een eigen manier. Wat een ervaringen weer!