Guatemala
Door: Babs en Jim
Blijf op de hoogte en volg Jim en Babs
13 Februari 2019 | Guatemala, Flores
Antigua - San Pedro - Xela - Lanquin - Flores - El Mirador
Antigua
Donderdag 24-01-2019
Eerst even wat bijkomen van de afgelopen dagen. Daarna de stad verkennen. Alleen Babs was niet helemaal fit, dus daar moesten we de dag qua activiteiten een beetje op aanpassen. Balen! Want het was een heerlijk stadje! Veel te zien en lekker sfeertje. In de ochtend hebben we de markt bezocht, daarna terug naar het appartement, zodat Babs nog even wat kon slapen. Terug de stad in. Lekker weer struinen. Kwamen bij toeval bij een prachtige ruïne. Het waren de overblijfselen van een kerk die na de aardbeving van 1774 (gedeeltelijk) verwoest was. Na een middagje hier struinen, weer even terug richting appartement, zodat Babs weer wat kon slapen. Wat kan de mens zich slecht voelen, bah bah. Jim was ook niet top fit dus die vond een uurtje slapen prima. Uiteindelijk besloten om zelf te koken en vooral alle energie op te sparen voor morgen.
Vrijdag 25-01-2019
In de ochtend zijn we naar een uitzichtpunt gelopen. Vanaf hier konden we de gehele stad zien. Je zag een duidelijk verschil tussen het oude centrum en de ‘nieuw bouw’. Hier hebben we heerlijk de tijd genomen om even te genieten. Toen zijn we rustig terug gelopen richting de stad. Eerst naar een marktje waar ze allemaal toeristische prut verkochten. Hier ons fotolijstje gescoord, mooi! Daarna weer lekker de rest van de stad bezocht. Wat een heerlijke slenter stad is het.
San Pedro
Zaterdag 26-01-2019
Yes! Vandaag weer verder reizen en eindelijk weer met het lokale vervoer. We hadden er erg veel zin in. Back on the road again. We moesten 4 verschillende bussen in en uit, top! Daarna nog een bootje op en toen kwamen we aan in San Pedro. We waren erg benieuwd wat we hiervan konden verwachten. Na een lunch aan het water zijn we richting hotel gegaan. Ons geïnstalleerd en even ontspannen. Eind van de dag zijn we terug naar de waterkant gelopen. Lekker genoten in verschillende barretjes en gegeten bij een Israëliër waar we meteen van zeiden, morgen weer!
Zondag 27-01-2019
Het meer van Atilan was prachtig. Omringt met enkele vulkanen wat zorgde voor prachtige vergezichten. S’ochtends heerlijk een aantal uurtjes in een barretje aan de koffie gezeten. Genieten! Want Guatemala heeft een van de beste koffie van de wereld. Na ons koffie leuten zijn we de boot op gegaan naar een ander dorpje, San Marcos. Dit moest een erg ontspannen dorpje zijn. Alleen wij konden het er niet vinden. Het type reiziger was niet ons type. Alles draaide hier om ‘relax en zen’. We hadden het gevoel dat we in de hippie tijd beland waren en dan in de overtreffende trap. Na de lunch hebben we nog even wat zon gepakt op de steiger en toen snel terug naar ons “eigen” dorpje. Hier nog snel een bezoekje gebracht aan de begraafplaats, want dat moest erg bijzonder zijn. De graven zijn hier erg gekleurd en de dierbaren van de overlevende verven en versieren zelf het graf.
‘s Avonds hebben we weer heerlijk genoten aan de waterkant en de tijd genomen om eens lekker te genieten van eerst een borreltje en daarna heerlijk uitgebreid eten.
Xela
Maandag 28-01-2019
Weer verder met de chickenbus. Deze route was adembenemend met een prachtig uitzicht over het meer. Soms ook spannend berg op, als je hoorde hoeveel moeite de bus er soms mee had. Dan hoopten we dat de remmen maar niet knapte en we daardoor dan in het ravijn belandden. Maar ach, ze doen dit meerdere malen per dag dus het zal vast wel goed gaan. Na een aantal uurtjes in de bus waren we in Xela, een stadje in the High Lands. Hier is de Maya-cultuur nog zichtbaar aanwezig en spreken de mensen hun eigen taal. Spaans is hun tweede taal. Na een flinke wandeltocht vanaf het busstation naar ons hotel waren we beide aardig klaar. Dus samen opzoek naar een supermarkt om wat inkopen te doen. Boodschappen waren geregeld snel terug naar het hotel. Hier een tour geboekt naar de hotsprings voor de volgende dag. Zo alles was gedaan, dus nu rustig wat eten. We merkten ook dat het aardig koud begon te worden. De dikke trui en winterjas werd weer uit de tas tevoorschijn getoverd. Overdag is het hier heerlijk, net ons lente weer. ‘s Nachts koelt het flink af, tot vriezen aan toe en de verwarming kennen ze niet. Dus na het eten was het direct richting bed, onder de warme dekens.
Dinsdag 29-01-2019
Vroeg richting the hotsprings. We waren er maar met 4 personen, dus het was er heerlijk rustig. De baden lagen in een geweldige natuur, hoog in de bergen tussen het groen. Het warmste bad vonden wij niet echt heel warm, dus besloten wij naar een ander gedeelte te gaan. De hoteleigenaar had ons verteld dat er bij de ingang een pad naar beneden zat met nog 3 baden, maar hier kwam nooit iemand. Deze baden moesten een stuk warmer zijn. Hup wij spullen mee en die kant op. Eerst vroegen we ons af of we wel goed zaten, het was een aardig stuk wandelen, maar toen kwamen de baden opeens om de hoek. Begonnen bij het koudste bad en opgebouwd naar het warmste. Hier zaten we dus al binnen 10minuten in. We merkten al snel dat we het geen uren vol zouden houden in het water, want het was zo heet. Na 2 uurtjes relaxen zijn we weer terug gegaan richting hotel. De rest van de middag hebben we besteed aan het bezoeken van het oude centrum en hier heerlijk rondgehangen.
Woensdag 30-01-2019
Uitslapen! Wat waren we lui en hadden we het koud! Dus tot wel 11.00uur in bed gelegen. Daarna werden we opgehaald om naar een natuurpark te gaan om de Quetzal vogel te spotten. Dit is het nationale symbool van het land en het geld is hier ook na vernoemd. Het was aardig druk op de weg, dus een rit van anderhalf uur werden er al ruim tweeënhalf uur en het werd bijna donker. Jim had er helemaal de balen in en was bang de vogel nu niet meer kon spotten, al was dit sowieso een kleine kans. Toen we aankwamen samen het park in. Binnen 10minuten was het raak, helaas het vrouwtje, zij is lang niet zo mooi als het mannetje. Maar waar een vrouwtje zit, zit vaak ook een mannetje. De gids ging opzoek en vond het mannetje al snel, kwam ons halen en wij als gekken die kant op. Helaas weg was hij. Dus daar rustig gaan zitten en hopen dat hij terug kwam. Opeens zei iemand, zit hij niet daar. Ruim 10minuten hebben we voor ons uit zitten staren en hem niet gezien, bleek hij al die tijd al ergens verscholen op een tak achter de bladeren te zitten. Jim helemaal gelukkig! Want het is best bijzonder om deze vogel überhaupt te zien en de lange autorit was nu niet voor niets geweest. Uiteindelijk hebben we 5 Quetzal vogels mogen zien, 3 vrouwtjes en 2 mannetjes. Totaal 5uur in de auto gezeten voor een uurtje spotten, maar het was het allemaal waard.
Lanquin
Donderdag 31-01-2019
Om 07.00uur werden we opgehaald bij het hostel. Vandaag gingen we naar Lanquin. De rit zal zo’n 9uur duren. In de bus hebben we een Nederlandse jongen ontmoet, Tomas. Tijdens het kletsen vertelde hij over een 6-daagse hike die hij ging doen in Flores, ook onze volgende bestemming. Deze hike bracht je naar verschillende Maya-steden en was nog niet zo toeristisch als Tikal waarvoor iedereen naar Flores ging. Of wij zin hadden om mee te gaan. Ach waarom niet, leek een mooie ervaring, dus spraken we af dat wij mee zouden gaan.
Om 19.00uur kwamen we aan bij ons hostel, midden in de jungle, prachtig uitzicht vanuit het zwembad over de vallei. Prima om hier de aankomende dagen te spenderen.
Vrijdag 01-02-2019
Rustig opstarten, richting zwembad, boekje mee en genieten van het uitzicht. Heerlijk om zo de dag te beginnen. Tegen lunchtijd zijn we naar het dorpje gelopen, maar daar was niets te doen. Wel een overheerlijk restaurantje. Hier wat gegeten en gedronken. Eten konden we in het restaurant bestellen alleen drinken moesten we kopen bij de buurman in zijn winkeltje, want dat verkocht hij niet. Geweldig hoe de lokale mensen elkaar hier op deze manier een beetje helpen. Na de lunch weer terug naar het hostel. Hier alle spullen verzameld voor Nieuw-Zeeland en zijn we gaan plannen. Best gek dat je nog in het ene land zit en al het volgende aan het voorbereiden bent, maar het moest. Na een middag zitten hadden we de reis uitgestippeld, wat een kluif, want Nieuw-Zeeland heeft zoveel moois te bieden. Maar goed eerst nog even verder genieten van Guatemala en straks nog Mexico.
Zaterdag 02-02-2018
Vandaag een tour geboekt naar Samuc Champey. Een prachtig natuurverschijnsel van helder blauw water en dit is verdeeld over verschillende baden. Met een flinke club op pad. We waren met een groep van 7 Nederlanders, die zijn flink vertegenwoordigd hier in Guatemala merken wij. Wel gezellig en soms ook even heerlijk om met anderen in je eigen taal te kunnen spreken.
De tour begon met zwemgrotten. Iedereen kreeg een kaars in zijn hand als licht. Daarna de grot in, stukken lopen door het water, maar ook stukken zwemmen. Soms met trappen en touw naar boven of beneden een heerlijk avontuur om de tour mee te beginnen. Na de grotten gingen we naar een schommel waar je vanaf mocht springen het water in. Het kon wel erg pijnlijk zijn de sprong, omdat je met een volle klap in het water terecht kwam. Babs heeft gepast en Jim is gesprongen. Hij heeft het ook even gevoeld toen hij het water uitkwam. Zijn gezicht deed behoorlijk pijn. De rest van de mensen die waren gesprongen voelden het ook, rode borstkassen en benen na de sprong waren erg normaal. Hup snel verder naar het volgende! Een prachtige waterval. Iedereen was erg onder de indruk, nog niet wetend wat er nog komen ging.
Om spanning er nog wat in te houden hield onze gids een korte pauze om te lunchen. Daarna gingen we de heuvel op om uitzicht te krijgen over Samuc Champey. De flinke klim van een half uur was het helemaal waard. Eenmaal boven was het WAUW! Ongelofelijk die kleuren, zo prachtig! Even genieten, een fotootje maken en snel afdalen naar beneden hier wilden we wel even in plonsen. Het water was heerlijk en zo mooi. Tijdens het zwemmen voelden we wel dat er af en toe gehapt werd in je benen en voeten. Wat bleek de poeltjes zaten vol met ‘docter fish’! Een gratis behandeling erbij ook nog! Geweldig genoten. Eind van de middag weer richting hostel.
Flores
Zondag 03-02-2019
De hele dag weer in de bus gezeten. Gelukkig reden we door een prachtige omgeving, dit maakte de rit dragelijk. Misschien was het wel een van de mooiste busritten van onze reis. Tevens ook de meest bizarre busrit. Onderweg kregen we een klapband, onze chauffeur reed er gewoon mee door. Na de klapband merkten we dat hij haast kreeg, reed hij ook nog tegen de kont van een hond aan en deed hij alsof er niets aan de hand was. Toen kwamen we bij een rivier die we over moesten met de veerpont, het leek meer een vlot, maar toe maar, crossed fingers! Aan de overkant stond een ambulance met loeiende sirenes maar die moest net als de rest op zijn beurt wachten voordat hij over mocht. Kun je je in Nederland toch allemaal niet voorstellen. Na een dagje bussen kwamen we in Flores, een heerlijke plek omringt door water. Na het inchecken nog wat rondgelopen en meteen een paar tourbureaus binnen om de hike naar El Mirador te regelen. Toen we een prima deal hadden meteen overlegd met Tomas en Jacob (we gingen met z’n vieren) en die waren akkoord dus meteen geboekt. De hike stond vast, nu konden we niet meer terug.
Maandag 04-02-2019
‘s Ochtends eerst pinnen, dit was een ramp! Geen enkele bank accepteerde onze pas en de bank die dat wel deed had er alleen een kantoor. Gelukkig kon Tomas pinnen en met een tikkie was alles geregeld. Fijn die Nederlandse digitale snelheid, zo kunnen we elkaar overal makkelijk uit de brand helpen.
Toen moesten we Jim zijn teva’s naar de schoenmaker brengen. De schoenmaker zat ergens aan de straat te genieten van zijn ochtend drankje onder een zeil. Geweldig! Wij daar de teva’s gebracht en ze laten maken voor een euro of 2. Kon hij meteen weer een biertje kopen van zijn verdiende centen. In de middag konden we ze ophalen.
Toen we alles qua betalingen met het tourbureau hadden geregeld, konden wij weer terug naar de schoenmaker. Hij had ze geweldig gemaakt! Met een extra leertje hier en daar en perfect gestikt. Mooi Jim kan de rest van de reis hier weer op lopen. En meneer blij, want zoals wij al voorspelde, had hij weer een extra biertje gehad.
Na het halen van de schoenen nog snel de winkel in om wat spullen te halen voor de hike en daarna de boot op richting Jorge Rope Swing. Toen we daar aankwamen zat daar de rest van de bubs Nederlanders die we in Lanquin hadden ontmoet. Samen nog heerlijk gerelaxt aan het water en wat gedronken. Vroeg weer terug,want wij wilde op tijd naar bed. Morgen ging om 04.30uur de wekker en we wilden fit het jungle avontuur beginnen.
El Mirador
Dinsdag 05-02-2019
Dag 1; wandelen naar Tintal
Na een auto rit van ruim 3uur kwamen aan in het dorpje Carmelita. Hier stond ons team, op de gids (Abel) na want die hadden we onderweg al opgepikt, klaar. Een kokkin (Sandra), een cowboy (Anibal, zorgden voor de muildieren) en 4 muildieren. De muildieren droegen al onze spullen die we de aankomende dagen nodig hadden, op onze kleding na, deze moesten we zelf dragen. Eten, water, tenten, dekens alles ging mee. Samen (Tomas, Jacob, Jim en Babs) snel nog ontbijten bij mensen thuis voordat we vertrokken.
Het was nu al een geweldig avontuur. Vandaag zouden we 18km lopen. De paden bestonden uit gedroogd klei, boomstronken en veel bladeren. Dus echt om je heen kijken was er niet bij. Steeds opletten waar je loopt om niet over de wortels te struikelen of je enkels te verzwikken. Tegelijkertijd proberen voor je te kijken om je hoofd niet te stoten tegen de boomstammen waar je onderdoor kroop. Dat wordt wat de aankomende dagen, we hebben er helemaal zin in! Onderweg nog een stop maken en hier gewacht op Sandra die een heerlijke snelle lunch in elkaar draaide, daarna konden we verder. Nog een klein stukje lopen. Voordat we bij het kamp kwamen liet de gids ons Tintal zien, het eerste Maya-dorp tijdens onze hike. Hier vertelde hij over verschillende gewoontes zoals waar de Maya’s kleuren vandaan haalden en wat deze konden betekenen. Hoe ze een stam van een specifieke boom konden gebruiken als kompas en vertelde hij over de specifieke sport (Pelota) die de Maya’s speelden. Een balspel waarbij de met hun heup of hoofd de bal door een staande cirkel moesten krijgen. Al wat eerste informatie wijzer, de verliezende kapitein werd geofferd, leuk spel.... Ook liet hij ons wat tempels zien, naja tempels, heuvels van zand, bomen en stenen waar de tempels nog onder verstopt waren. Slechts 7% van El Mirador is reeds afgegraven, hier gaan de komende jaren nog mooie ontdekkingen plaatsvinden.
Na onze eerste kennismaking met de Maya cultuur liepen we door naar het kamp waar we de eerste nacht zouden verblijven. Toen we daar aankwamen stonden onze tenten al op en had Sandra wat te drinken en fruit klaarstaan. Rond 18.00uur liepen we naar een tempel die we opklommen om te genieten van de zonsondergang, waarbij je mijlenver over het bos uitkeek, wat was dat indrukwekkend! Na de zonsondergang was het eten en naar bed, zodat we fit aan onze volgende dag konden beginnen.
Woensdag 06-02-2018
Dag 2; wandelen naar El Mirador
Midden in de nacht zaten we rechtovereind in bed, wat was dat! Brulapen, we hadden ze al vaker gehoord, maar als je ze zo dichtbij hebt klinkt het heel hard! Ze zaten in een boom achter onze tent te schreeuwen niet normaal wat een geluid. Het heeft wel een half uur tot een uur geduurd voordat ze weer stil waren en wij verder konden slapen. Om 05.30uur weer, nee he! We konden er beter maar aan gaan wennen, want dit zal iedere nacht gebeuren. Gelukkig moesten we toch zo goed als op, dus dit was onze natuurlijke wekker. Een beetje gebroken stonden we op. Slapen op de grond, naja bijna grond, we kregen een schuimlaagje om op te liggen en een dekentje om onder te liggen. Onze rug voelde het wel. Maar alles snel vergeten, want een nieuwe dag en weer een nieuw avontuur, we waren er klaar voor! Vandaag 23km lopen, helemaal prima. De paden waren slechter dan gister, want we gingen nog meer off road. Onderweg werden we door Abel gewezen op allerlei sporen van de Jaguar, uitwerpselen, krassen in de bomen en verse urine, dus ze konden best dichtbij zitten. Babs vond het erg fijn om te weten, zal zeker bijdragen aan een goede nachtrust deze avond, not! Toen we aankwamen in het gebied El Mirador maakte we kennis met twee tempels. Een tempel kwam uit de pré-classico tijd (honderden jaren voor Christus) en de ander kwam uit de classico tijd (de jaren na Christus). Abel legde het verschil uit tussen deze twee tempels. Na alle informatie was het tijd voor de lunch. Sandra en Anibal waren ondertussen ook gearriveerd. De lunch was voortreffelijk, tot nu toe iedere keer een feestje als Sandra voor ons zorgde. Het was hierna nog een klein stukje lopen naar het kamp. Dan waren we bij de stad El Mirador zelf, zo benieuwd hoe het eruit ziet! Maar Abel vertelde ook meteen dat dat de verrassing zou zijn voor morgen en we de stad zelf nog niet gingen bezoeken. Dus hebben we weer verplicht moeten uitrusten bij het kamp. De een las een boek, de ander schreef zijn dagboek of lag even lekker te slapen. Babs besloot te douchen. Douchen? Jup! Dat kon. Wel primitief. Je kreeg een emmer water met een bakje en dat was je douche. Wel lekker na een zweterige tocht door de jungle.
Donderdag 07-02-2019
Dag 3; bezoek brengen aan El Mirador
In de ochtend hebben we eerst uitleg gekregen over het gebied, het is de grootste Maya-stad uit de geschiedenis en stamt uit de pré-classico tijd. Er was een stadje wat eerder gebouwd was (Nakbé) waar we morgen naartoe zouden gaan. Het is allemaal vrij recent ontdekt en lastig te bereiken. Dit is ook een reden dat het vele malen minder toeristisch is dan andere Maya-ruïnes.
We zijn gaan wandelen naar ‘the Danta’ de grootste en hoogste Maya-tempel ter wereld. Na een prachtige wandeling door het bos kwamen we aan bij de tempel. Want de tempel stond buiten het stad centrum. Deze tempel was geheel uitgegraven, indrukwekkend om te zien wat de mens toen al neer kon zetten. Eenmaal op de top weer een prachtig uitzicht en flink waaien. Hier in alle rust even genoten van al het groen om ons heen.
In de middag het stad centrum bezocht. Verschillende tempels en sculpturen gezien. Abel vertelde ons wat de sculpturen te betekenen hadden en hoe er in die tijd al onderhandeld werd met andere Maya-steden zelfs met Maya-steden uit Mexico, Honduras.
Vrijdag 08-02-2019
Dag 4; wandelen naar Nakbé
Een korte route vandaag, zo’n 14km wandelen. Het tempo zat er flink in, net als alle andere dagen. De gids vond dat wel prima, lachte er iedere dag om en zei dag muy rapido. Na 3uurtjes waren we er. Dit was het oudste Maya-dorp ter wereld, 1200jaar voor Christus gebouwd. Heel bizar dat je dan op een tempel staat die zo oud is. Na wat rondgelopen te hebben was het tijd om te relaxen, niets doen. Morgen stond er een pittige tocht op het programma dus Abel gaf aan dat we goed uitgerust moesten zijn.
Zaterdag 09-02-2019
Dag 5; wandelen naar Florida
Een wandeltocht van 32km off road. Dus dat betekende stukken door de struiken heen en hele slechte wandelpaden, wat je eigenlijk geen wandelpaden kon noemen. De hele weg naar de grond moeten kijken, omdat je iedere stap die je zette moest opletten. Abel gaf met zijn stok wel aan als we moesten bukken, dan sloeg hij even op de boomstam. Een fanatieke tocht, het tempo lag heel hoog. Opmerkingen; ‘Als ik wist niet dat een bos alleen uit bladeren bestaat’, ‘Wat een laffe tocht zeg, noemen ze dit zwaar’, ‘Het mag allemaal wel heftiger’, werden je om de oren gegooid. Een beetje de humor erin houden. Onderweg twee keer een korte pauze van 10 en 5minuten gehouden. En we gingen weer door. Toen moesten we de keuze maken onderweg lunchen of op het kamp, wij gaven voorkeur aan op het kamp lunchen. Dat zorgde ervoor dat we maar 7uur over de tocht deden. Abel stond versteld, de snelste tijd ooit gelopen, want normaal deed je er minimaal 8 à 9uur over. Zijn opmerking op de eerste dag, dat Nederlanders goede wandelaars zijn hebben wij eer aan gedaan. Moe en voldaan knalden wij neer op de bankjes, nu was het wachten op de lunch en daarna alleen nog maar uitrusten.
Zondag 10-02-2019
Dag 6; Wandelen naar Carmelita
Een tochtje van nog 9km, appeltje eitje. Iedereen was super fit opgestaan. Nog 2uurtjes gaf Abel aan. Eerst nog even een bezoek gebracht aan de ruïnes van Florida en toen de pas erin richting het dorp. Iedereen had weer praatjes en was weer opgeladen. Dit was ook weer te merken aan het tempo. Vrij vlot kwamen we aan in het dorp. Toen we hier aankwamen ploften we voldaan neer. Wat een prachtige dagen hebben we gehad! Het was zo mooi om te doen. Tevens zeiden we over 30jaar weer terug, kijken hoe ze er dan voorstaan met het uitgraven van alles. En zou er dan een pad zijn waar je met de auto overheen kan? Dat zou leuk zijn om uit te zoeken. Dus een nieuw bezoekje in de toekomst dan maar!
Iedereen lekker aan een colaatje even bijkomen en weer de auto in terug naar Flores. Aangekomen in Flores samen geluncht om de dagen af te sluiten. Ieder toen weer zijn eigen ding gaan doen. Wij zijn onze tassen gaan pakken, want we gaan vroeg in de ochtend naar Mexico.
Owja! En vandaag samen proosten op een kleine mijlpaal 5maanden samen weg! Nog 5maanden samen te gaan!
Antigua
Donderdag 24-01-2019
Eerst even wat bijkomen van de afgelopen dagen. Daarna de stad verkennen. Alleen Babs was niet helemaal fit, dus daar moesten we de dag qua activiteiten een beetje op aanpassen. Balen! Want het was een heerlijk stadje! Veel te zien en lekker sfeertje. In de ochtend hebben we de markt bezocht, daarna terug naar het appartement, zodat Babs nog even wat kon slapen. Terug de stad in. Lekker weer struinen. Kwamen bij toeval bij een prachtige ruïne. Het waren de overblijfselen van een kerk die na de aardbeving van 1774 (gedeeltelijk) verwoest was. Na een middagje hier struinen, weer even terug richting appartement, zodat Babs weer wat kon slapen. Wat kan de mens zich slecht voelen, bah bah. Jim was ook niet top fit dus die vond een uurtje slapen prima. Uiteindelijk besloten om zelf te koken en vooral alle energie op te sparen voor morgen.
Vrijdag 25-01-2019
In de ochtend zijn we naar een uitzichtpunt gelopen. Vanaf hier konden we de gehele stad zien. Je zag een duidelijk verschil tussen het oude centrum en de ‘nieuw bouw’. Hier hebben we heerlijk de tijd genomen om even te genieten. Toen zijn we rustig terug gelopen richting de stad. Eerst naar een marktje waar ze allemaal toeristische prut verkochten. Hier ons fotolijstje gescoord, mooi! Daarna weer lekker de rest van de stad bezocht. Wat een heerlijke slenter stad is het.
San Pedro
Zaterdag 26-01-2019
Yes! Vandaag weer verder reizen en eindelijk weer met het lokale vervoer. We hadden er erg veel zin in. Back on the road again. We moesten 4 verschillende bussen in en uit, top! Daarna nog een bootje op en toen kwamen we aan in San Pedro. We waren erg benieuwd wat we hiervan konden verwachten. Na een lunch aan het water zijn we richting hotel gegaan. Ons geïnstalleerd en even ontspannen. Eind van de dag zijn we terug naar de waterkant gelopen. Lekker genoten in verschillende barretjes en gegeten bij een Israëliër waar we meteen van zeiden, morgen weer!
Zondag 27-01-2019
Het meer van Atilan was prachtig. Omringt met enkele vulkanen wat zorgde voor prachtige vergezichten. S’ochtends heerlijk een aantal uurtjes in een barretje aan de koffie gezeten. Genieten! Want Guatemala heeft een van de beste koffie van de wereld. Na ons koffie leuten zijn we de boot op gegaan naar een ander dorpje, San Marcos. Dit moest een erg ontspannen dorpje zijn. Alleen wij konden het er niet vinden. Het type reiziger was niet ons type. Alles draaide hier om ‘relax en zen’. We hadden het gevoel dat we in de hippie tijd beland waren en dan in de overtreffende trap. Na de lunch hebben we nog even wat zon gepakt op de steiger en toen snel terug naar ons “eigen” dorpje. Hier nog snel een bezoekje gebracht aan de begraafplaats, want dat moest erg bijzonder zijn. De graven zijn hier erg gekleurd en de dierbaren van de overlevende verven en versieren zelf het graf.
‘s Avonds hebben we weer heerlijk genoten aan de waterkant en de tijd genomen om eens lekker te genieten van eerst een borreltje en daarna heerlijk uitgebreid eten.
Xela
Maandag 28-01-2019
Weer verder met de chickenbus. Deze route was adembenemend met een prachtig uitzicht over het meer. Soms ook spannend berg op, als je hoorde hoeveel moeite de bus er soms mee had. Dan hoopten we dat de remmen maar niet knapte en we daardoor dan in het ravijn belandden. Maar ach, ze doen dit meerdere malen per dag dus het zal vast wel goed gaan. Na een aantal uurtjes in de bus waren we in Xela, een stadje in the High Lands. Hier is de Maya-cultuur nog zichtbaar aanwezig en spreken de mensen hun eigen taal. Spaans is hun tweede taal. Na een flinke wandeltocht vanaf het busstation naar ons hotel waren we beide aardig klaar. Dus samen opzoek naar een supermarkt om wat inkopen te doen. Boodschappen waren geregeld snel terug naar het hotel. Hier een tour geboekt naar de hotsprings voor de volgende dag. Zo alles was gedaan, dus nu rustig wat eten. We merkten ook dat het aardig koud begon te worden. De dikke trui en winterjas werd weer uit de tas tevoorschijn getoverd. Overdag is het hier heerlijk, net ons lente weer. ‘s Nachts koelt het flink af, tot vriezen aan toe en de verwarming kennen ze niet. Dus na het eten was het direct richting bed, onder de warme dekens.
Dinsdag 29-01-2019
Vroeg richting the hotsprings. We waren er maar met 4 personen, dus het was er heerlijk rustig. De baden lagen in een geweldige natuur, hoog in de bergen tussen het groen. Het warmste bad vonden wij niet echt heel warm, dus besloten wij naar een ander gedeelte te gaan. De hoteleigenaar had ons verteld dat er bij de ingang een pad naar beneden zat met nog 3 baden, maar hier kwam nooit iemand. Deze baden moesten een stuk warmer zijn. Hup wij spullen mee en die kant op. Eerst vroegen we ons af of we wel goed zaten, het was een aardig stuk wandelen, maar toen kwamen de baden opeens om de hoek. Begonnen bij het koudste bad en opgebouwd naar het warmste. Hier zaten we dus al binnen 10minuten in. We merkten al snel dat we het geen uren vol zouden houden in het water, want het was zo heet. Na 2 uurtjes relaxen zijn we weer terug gegaan richting hotel. De rest van de middag hebben we besteed aan het bezoeken van het oude centrum en hier heerlijk rondgehangen.
Woensdag 30-01-2019
Uitslapen! Wat waren we lui en hadden we het koud! Dus tot wel 11.00uur in bed gelegen. Daarna werden we opgehaald om naar een natuurpark te gaan om de Quetzal vogel te spotten. Dit is het nationale symbool van het land en het geld is hier ook na vernoemd. Het was aardig druk op de weg, dus een rit van anderhalf uur werden er al ruim tweeënhalf uur en het werd bijna donker. Jim had er helemaal de balen in en was bang de vogel nu niet meer kon spotten, al was dit sowieso een kleine kans. Toen we aankwamen samen het park in. Binnen 10minuten was het raak, helaas het vrouwtje, zij is lang niet zo mooi als het mannetje. Maar waar een vrouwtje zit, zit vaak ook een mannetje. De gids ging opzoek en vond het mannetje al snel, kwam ons halen en wij als gekken die kant op. Helaas weg was hij. Dus daar rustig gaan zitten en hopen dat hij terug kwam. Opeens zei iemand, zit hij niet daar. Ruim 10minuten hebben we voor ons uit zitten staren en hem niet gezien, bleek hij al die tijd al ergens verscholen op een tak achter de bladeren te zitten. Jim helemaal gelukkig! Want het is best bijzonder om deze vogel überhaupt te zien en de lange autorit was nu niet voor niets geweest. Uiteindelijk hebben we 5 Quetzal vogels mogen zien, 3 vrouwtjes en 2 mannetjes. Totaal 5uur in de auto gezeten voor een uurtje spotten, maar het was het allemaal waard.
Lanquin
Donderdag 31-01-2019
Om 07.00uur werden we opgehaald bij het hostel. Vandaag gingen we naar Lanquin. De rit zal zo’n 9uur duren. In de bus hebben we een Nederlandse jongen ontmoet, Tomas. Tijdens het kletsen vertelde hij over een 6-daagse hike die hij ging doen in Flores, ook onze volgende bestemming. Deze hike bracht je naar verschillende Maya-steden en was nog niet zo toeristisch als Tikal waarvoor iedereen naar Flores ging. Of wij zin hadden om mee te gaan. Ach waarom niet, leek een mooie ervaring, dus spraken we af dat wij mee zouden gaan.
Om 19.00uur kwamen we aan bij ons hostel, midden in de jungle, prachtig uitzicht vanuit het zwembad over de vallei. Prima om hier de aankomende dagen te spenderen.
Vrijdag 01-02-2019
Rustig opstarten, richting zwembad, boekje mee en genieten van het uitzicht. Heerlijk om zo de dag te beginnen. Tegen lunchtijd zijn we naar het dorpje gelopen, maar daar was niets te doen. Wel een overheerlijk restaurantje. Hier wat gegeten en gedronken. Eten konden we in het restaurant bestellen alleen drinken moesten we kopen bij de buurman in zijn winkeltje, want dat verkocht hij niet. Geweldig hoe de lokale mensen elkaar hier op deze manier een beetje helpen. Na de lunch weer terug naar het hostel. Hier alle spullen verzameld voor Nieuw-Zeeland en zijn we gaan plannen. Best gek dat je nog in het ene land zit en al het volgende aan het voorbereiden bent, maar het moest. Na een middag zitten hadden we de reis uitgestippeld, wat een kluif, want Nieuw-Zeeland heeft zoveel moois te bieden. Maar goed eerst nog even verder genieten van Guatemala en straks nog Mexico.
Zaterdag 02-02-2018
Vandaag een tour geboekt naar Samuc Champey. Een prachtig natuurverschijnsel van helder blauw water en dit is verdeeld over verschillende baden. Met een flinke club op pad. We waren met een groep van 7 Nederlanders, die zijn flink vertegenwoordigd hier in Guatemala merken wij. Wel gezellig en soms ook even heerlijk om met anderen in je eigen taal te kunnen spreken.
De tour begon met zwemgrotten. Iedereen kreeg een kaars in zijn hand als licht. Daarna de grot in, stukken lopen door het water, maar ook stukken zwemmen. Soms met trappen en touw naar boven of beneden een heerlijk avontuur om de tour mee te beginnen. Na de grotten gingen we naar een schommel waar je vanaf mocht springen het water in. Het kon wel erg pijnlijk zijn de sprong, omdat je met een volle klap in het water terecht kwam. Babs heeft gepast en Jim is gesprongen. Hij heeft het ook even gevoeld toen hij het water uitkwam. Zijn gezicht deed behoorlijk pijn. De rest van de mensen die waren gesprongen voelden het ook, rode borstkassen en benen na de sprong waren erg normaal. Hup snel verder naar het volgende! Een prachtige waterval. Iedereen was erg onder de indruk, nog niet wetend wat er nog komen ging.
Om spanning er nog wat in te houden hield onze gids een korte pauze om te lunchen. Daarna gingen we de heuvel op om uitzicht te krijgen over Samuc Champey. De flinke klim van een half uur was het helemaal waard. Eenmaal boven was het WAUW! Ongelofelijk die kleuren, zo prachtig! Even genieten, een fotootje maken en snel afdalen naar beneden hier wilden we wel even in plonsen. Het water was heerlijk en zo mooi. Tijdens het zwemmen voelden we wel dat er af en toe gehapt werd in je benen en voeten. Wat bleek de poeltjes zaten vol met ‘docter fish’! Een gratis behandeling erbij ook nog! Geweldig genoten. Eind van de middag weer richting hostel.
Flores
Zondag 03-02-2019
De hele dag weer in de bus gezeten. Gelukkig reden we door een prachtige omgeving, dit maakte de rit dragelijk. Misschien was het wel een van de mooiste busritten van onze reis. Tevens ook de meest bizarre busrit. Onderweg kregen we een klapband, onze chauffeur reed er gewoon mee door. Na de klapband merkten we dat hij haast kreeg, reed hij ook nog tegen de kont van een hond aan en deed hij alsof er niets aan de hand was. Toen kwamen we bij een rivier die we over moesten met de veerpont, het leek meer een vlot, maar toe maar, crossed fingers! Aan de overkant stond een ambulance met loeiende sirenes maar die moest net als de rest op zijn beurt wachten voordat hij over mocht. Kun je je in Nederland toch allemaal niet voorstellen. Na een dagje bussen kwamen we in Flores, een heerlijke plek omringt door water. Na het inchecken nog wat rondgelopen en meteen een paar tourbureaus binnen om de hike naar El Mirador te regelen. Toen we een prima deal hadden meteen overlegd met Tomas en Jacob (we gingen met z’n vieren) en die waren akkoord dus meteen geboekt. De hike stond vast, nu konden we niet meer terug.
Maandag 04-02-2019
‘s Ochtends eerst pinnen, dit was een ramp! Geen enkele bank accepteerde onze pas en de bank die dat wel deed had er alleen een kantoor. Gelukkig kon Tomas pinnen en met een tikkie was alles geregeld. Fijn die Nederlandse digitale snelheid, zo kunnen we elkaar overal makkelijk uit de brand helpen.
Toen moesten we Jim zijn teva’s naar de schoenmaker brengen. De schoenmaker zat ergens aan de straat te genieten van zijn ochtend drankje onder een zeil. Geweldig! Wij daar de teva’s gebracht en ze laten maken voor een euro of 2. Kon hij meteen weer een biertje kopen van zijn verdiende centen. In de middag konden we ze ophalen.
Toen we alles qua betalingen met het tourbureau hadden geregeld, konden wij weer terug naar de schoenmaker. Hij had ze geweldig gemaakt! Met een extra leertje hier en daar en perfect gestikt. Mooi Jim kan de rest van de reis hier weer op lopen. En meneer blij, want zoals wij al voorspelde, had hij weer een extra biertje gehad.
Na het halen van de schoenen nog snel de winkel in om wat spullen te halen voor de hike en daarna de boot op richting Jorge Rope Swing. Toen we daar aankwamen zat daar de rest van de bubs Nederlanders die we in Lanquin hadden ontmoet. Samen nog heerlijk gerelaxt aan het water en wat gedronken. Vroeg weer terug,want wij wilde op tijd naar bed. Morgen ging om 04.30uur de wekker en we wilden fit het jungle avontuur beginnen.
El Mirador
Dinsdag 05-02-2019
Dag 1; wandelen naar Tintal
Na een auto rit van ruim 3uur kwamen aan in het dorpje Carmelita. Hier stond ons team, op de gids (Abel) na want die hadden we onderweg al opgepikt, klaar. Een kokkin (Sandra), een cowboy (Anibal, zorgden voor de muildieren) en 4 muildieren. De muildieren droegen al onze spullen die we de aankomende dagen nodig hadden, op onze kleding na, deze moesten we zelf dragen. Eten, water, tenten, dekens alles ging mee. Samen (Tomas, Jacob, Jim en Babs) snel nog ontbijten bij mensen thuis voordat we vertrokken.
Het was nu al een geweldig avontuur. Vandaag zouden we 18km lopen. De paden bestonden uit gedroogd klei, boomstronken en veel bladeren. Dus echt om je heen kijken was er niet bij. Steeds opletten waar je loopt om niet over de wortels te struikelen of je enkels te verzwikken. Tegelijkertijd proberen voor je te kijken om je hoofd niet te stoten tegen de boomstammen waar je onderdoor kroop. Dat wordt wat de aankomende dagen, we hebben er helemaal zin in! Onderweg nog een stop maken en hier gewacht op Sandra die een heerlijke snelle lunch in elkaar draaide, daarna konden we verder. Nog een klein stukje lopen. Voordat we bij het kamp kwamen liet de gids ons Tintal zien, het eerste Maya-dorp tijdens onze hike. Hier vertelde hij over verschillende gewoontes zoals waar de Maya’s kleuren vandaan haalden en wat deze konden betekenen. Hoe ze een stam van een specifieke boom konden gebruiken als kompas en vertelde hij over de specifieke sport (Pelota) die de Maya’s speelden. Een balspel waarbij de met hun heup of hoofd de bal door een staande cirkel moesten krijgen. Al wat eerste informatie wijzer, de verliezende kapitein werd geofferd, leuk spel.... Ook liet hij ons wat tempels zien, naja tempels, heuvels van zand, bomen en stenen waar de tempels nog onder verstopt waren. Slechts 7% van El Mirador is reeds afgegraven, hier gaan de komende jaren nog mooie ontdekkingen plaatsvinden.
Na onze eerste kennismaking met de Maya cultuur liepen we door naar het kamp waar we de eerste nacht zouden verblijven. Toen we daar aankwamen stonden onze tenten al op en had Sandra wat te drinken en fruit klaarstaan. Rond 18.00uur liepen we naar een tempel die we opklommen om te genieten van de zonsondergang, waarbij je mijlenver over het bos uitkeek, wat was dat indrukwekkend! Na de zonsondergang was het eten en naar bed, zodat we fit aan onze volgende dag konden beginnen.
Woensdag 06-02-2018
Dag 2; wandelen naar El Mirador
Midden in de nacht zaten we rechtovereind in bed, wat was dat! Brulapen, we hadden ze al vaker gehoord, maar als je ze zo dichtbij hebt klinkt het heel hard! Ze zaten in een boom achter onze tent te schreeuwen niet normaal wat een geluid. Het heeft wel een half uur tot een uur geduurd voordat ze weer stil waren en wij verder konden slapen. Om 05.30uur weer, nee he! We konden er beter maar aan gaan wennen, want dit zal iedere nacht gebeuren. Gelukkig moesten we toch zo goed als op, dus dit was onze natuurlijke wekker. Een beetje gebroken stonden we op. Slapen op de grond, naja bijna grond, we kregen een schuimlaagje om op te liggen en een dekentje om onder te liggen. Onze rug voelde het wel. Maar alles snel vergeten, want een nieuwe dag en weer een nieuw avontuur, we waren er klaar voor! Vandaag 23km lopen, helemaal prima. De paden waren slechter dan gister, want we gingen nog meer off road. Onderweg werden we door Abel gewezen op allerlei sporen van de Jaguar, uitwerpselen, krassen in de bomen en verse urine, dus ze konden best dichtbij zitten. Babs vond het erg fijn om te weten, zal zeker bijdragen aan een goede nachtrust deze avond, not! Toen we aankwamen in het gebied El Mirador maakte we kennis met twee tempels. Een tempel kwam uit de pré-classico tijd (honderden jaren voor Christus) en de ander kwam uit de classico tijd (de jaren na Christus). Abel legde het verschil uit tussen deze twee tempels. Na alle informatie was het tijd voor de lunch. Sandra en Anibal waren ondertussen ook gearriveerd. De lunch was voortreffelijk, tot nu toe iedere keer een feestje als Sandra voor ons zorgde. Het was hierna nog een klein stukje lopen naar het kamp. Dan waren we bij de stad El Mirador zelf, zo benieuwd hoe het eruit ziet! Maar Abel vertelde ook meteen dat dat de verrassing zou zijn voor morgen en we de stad zelf nog niet gingen bezoeken. Dus hebben we weer verplicht moeten uitrusten bij het kamp. De een las een boek, de ander schreef zijn dagboek of lag even lekker te slapen. Babs besloot te douchen. Douchen? Jup! Dat kon. Wel primitief. Je kreeg een emmer water met een bakje en dat was je douche. Wel lekker na een zweterige tocht door de jungle.
Donderdag 07-02-2019
Dag 3; bezoek brengen aan El Mirador
In de ochtend hebben we eerst uitleg gekregen over het gebied, het is de grootste Maya-stad uit de geschiedenis en stamt uit de pré-classico tijd. Er was een stadje wat eerder gebouwd was (Nakbé) waar we morgen naartoe zouden gaan. Het is allemaal vrij recent ontdekt en lastig te bereiken. Dit is ook een reden dat het vele malen minder toeristisch is dan andere Maya-ruïnes.
We zijn gaan wandelen naar ‘the Danta’ de grootste en hoogste Maya-tempel ter wereld. Na een prachtige wandeling door het bos kwamen we aan bij de tempel. Want de tempel stond buiten het stad centrum. Deze tempel was geheel uitgegraven, indrukwekkend om te zien wat de mens toen al neer kon zetten. Eenmaal op de top weer een prachtig uitzicht en flink waaien. Hier in alle rust even genoten van al het groen om ons heen.
In de middag het stad centrum bezocht. Verschillende tempels en sculpturen gezien. Abel vertelde ons wat de sculpturen te betekenen hadden en hoe er in die tijd al onderhandeld werd met andere Maya-steden zelfs met Maya-steden uit Mexico, Honduras.
Vrijdag 08-02-2019
Dag 4; wandelen naar Nakbé
Een korte route vandaag, zo’n 14km wandelen. Het tempo zat er flink in, net als alle andere dagen. De gids vond dat wel prima, lachte er iedere dag om en zei dag muy rapido. Na 3uurtjes waren we er. Dit was het oudste Maya-dorp ter wereld, 1200jaar voor Christus gebouwd. Heel bizar dat je dan op een tempel staat die zo oud is. Na wat rondgelopen te hebben was het tijd om te relaxen, niets doen. Morgen stond er een pittige tocht op het programma dus Abel gaf aan dat we goed uitgerust moesten zijn.
Zaterdag 09-02-2019
Dag 5; wandelen naar Florida
Een wandeltocht van 32km off road. Dus dat betekende stukken door de struiken heen en hele slechte wandelpaden, wat je eigenlijk geen wandelpaden kon noemen. De hele weg naar de grond moeten kijken, omdat je iedere stap die je zette moest opletten. Abel gaf met zijn stok wel aan als we moesten bukken, dan sloeg hij even op de boomstam. Een fanatieke tocht, het tempo lag heel hoog. Opmerkingen; ‘Als ik wist niet dat een bos alleen uit bladeren bestaat’, ‘Wat een laffe tocht zeg, noemen ze dit zwaar’, ‘Het mag allemaal wel heftiger’, werden je om de oren gegooid. Een beetje de humor erin houden. Onderweg twee keer een korte pauze van 10 en 5minuten gehouden. En we gingen weer door. Toen moesten we de keuze maken onderweg lunchen of op het kamp, wij gaven voorkeur aan op het kamp lunchen. Dat zorgde ervoor dat we maar 7uur over de tocht deden. Abel stond versteld, de snelste tijd ooit gelopen, want normaal deed je er minimaal 8 à 9uur over. Zijn opmerking op de eerste dag, dat Nederlanders goede wandelaars zijn hebben wij eer aan gedaan. Moe en voldaan knalden wij neer op de bankjes, nu was het wachten op de lunch en daarna alleen nog maar uitrusten.
Zondag 10-02-2019
Dag 6; Wandelen naar Carmelita
Een tochtje van nog 9km, appeltje eitje. Iedereen was super fit opgestaan. Nog 2uurtjes gaf Abel aan. Eerst nog even een bezoek gebracht aan de ruïnes van Florida en toen de pas erin richting het dorp. Iedereen had weer praatjes en was weer opgeladen. Dit was ook weer te merken aan het tempo. Vrij vlot kwamen we aan in het dorp. Toen we hier aankwamen ploften we voldaan neer. Wat een prachtige dagen hebben we gehad! Het was zo mooi om te doen. Tevens zeiden we over 30jaar weer terug, kijken hoe ze er dan voorstaan met het uitgraven van alles. En zou er dan een pad zijn waar je met de auto overheen kan? Dat zou leuk zijn om uit te zoeken. Dus een nieuw bezoekje in de toekomst dan maar!
Iedereen lekker aan een colaatje even bijkomen en weer de auto in terug naar Flores. Aangekomen in Flores samen geluncht om de dagen af te sluiten. Ieder toen weer zijn eigen ding gaan doen. Wij zijn onze tassen gaan pakken, want we gaan vroeg in de ochtend naar Mexico.
Owja! En vandaag samen proosten op een kleine mijlpaal 5maanden samen weg! Nog 5maanden samen te gaan!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
